Iedereen heeft hem, en ik heb hem al heel lang. Lang voor die echt populair werd had ik hem en ik ben altijd een fan gebleven. Plotseling ging het heel hard met dit apparaat, en het kon niet uitblijven, toen iedereen hem had, behalve enkelen die zich duidelijk distantieerden van de hype, kwam de voorhoede van de lifestylers in actie met de slogan “Senseo? Neen bedankt”. De lifetylegoeroes hadden het bepaald, Senseo was goed fout. Als echte kenner van de kwaliteit van het volle leven verfoei je dit massaproduct. En ineens kennen we in dit land een heleboel echte koffieliefhebber en kenners die een origineel Italiaans espressoapparaat in huis hebben of alvast wedden op de Nespresso en minachtend neerkijken op die grijze middelmaat Senseodrinker. Senseo is zoiets als je auto wassen op zaterdag, dat werd vanaf de late jaren 70 één van de grootste taboes. Het komt mij een beetje raar over, al die Nederlanders en Belgen die espressogebruikers worden of alleen nog maar koffie willen van de meest gesofisticeerde apparaten die in de horeca te krijgen zijn. In onze contreien zijn we opgegroeid met koffie van het klassieke koffiezetapparaat en voor de kenners die naar de betere restaurants gingen was er de Cona die de maaltijd voortreffelijk afsloot. Maar het waren allemaal koffie’s van het “lange” type, wat men in de Starbucks de “American coffee”noemt, maar dan eenvoudiger. Natuurlijk verwacht ik in een horecazaak een betere koffie, daar betaal je voor en op zijn tijd een echte espresso is fantastisch. Maar de klassieke Noordwest-Europese koffie maakt deel uit van mijn voedingspatroon en ik was niet van plan die te verloochenen, Senseo werd daar een betere uitvoering van en daarom vind ik het één van de betere uitvindingen van de laatste decennia.
Reacties