Het boek 'Flavour' van culinair idool Ottolenghi krijgt er in het artikel van Martine Kamsma in de NRC van 19 september behoorlijk van langs. En terecht, het is mij uit het hart gegrepen. Dat hij één van de beste moderne koks is, daar twijfelt niemand aan, maar wat een aanstellerij al die speciale, bijzondere, unieke, exotische producten. En hij is niet alleen. Als ik naar de menukaarten van de toprestaurants speur dan valt mij op dat ze hun gigantische best doen om toch maar specialer en meer bijzonder te zijn dan hun topcollega's. Dat doen ze voornamelijk door met ronkende namen van wel heel speciale producten te pronken. Martine Kamsma heeft gelijk. Je zoekt je rot naar die producten, je gebruikt ze een keer, je keukenkasten barsten uit hun voegen tot het moment dat je toch maar beslist om eens op te ruimen. Trouwens nog wat: al die instagram foto's van de gerechten van Ottolenghi zien er heel stoer uit in hun fotografische setting. Geen opsmuk maar stoer, heel n...