Appetijt - Culinaire inspiratie

In de zomers van 2006 en 2009 reisden we door China. Hieronder een fotoreeks van alles wat met voeding te maken heeft.

Een stukje gastronomische cultuurhistorie. Hebben de Répertoire de la Cuisine” en “Larousse Gastronomique” zich weten te handhaven, allebei omdat ze echt culinaire klassiekers zijn, de “ Ali-Bab, Gastronomie Pratique ”, heeft dat niet. De Répertoire de la Cuisine houdt zich staande en verdwijnt gelukkig niet omdat we behoefte hebben aan een soort Ark van de klassieke Franse keuken. Larousse Gastronomique vervult gedeeltelijk dezelfde rol maar is toch meer een culinair naslagwerk dat regelmatig geactualiseerd wordt. Waarom nu aandacht voor het boek van “Ali-Bab” dat ik eigenlijk toevalligerwijze in handen kreeg via een collega. Welnu, bij het vluchtig doornemen van dit lijvige Franstalige werk van 1211 pagina's, concludeerde ik al gauw dat dit niet bij een vluchtig doornemen kon blijven. Het boek vraagt erom, neem mij grondig door. Je staat verbaasd van de veelzijdigheid en de actualiteit van een boek dat reeds in 1907 is v erschenen. Henri Babinski, de auteur, moet haast een vis...

Food Inc Trailer - WATCH FULL MOVIE ONLINE - Funny bloopers R us Docufilm van Al Gore, Michael Pollan en anderen over de huidige voedselproductie en handel. Louise Fresco in NRC handelsblad is het er niet helemaal mee eens.

Het was een beetje in de vergeethoek geraakt en we dronken het tijdens onze vakanties in Bretagne of Normandië maar verder niet. Grote drankproducenten proberen dit traditionele product weer nieuw leven in te blazen als alternatief voor bier, breezers enz. Die kleine flesjes of blikjes hebben echter weinig van de traditionele cider en zijn relatief duur. In België en Frankrijk kan je bij de meeste supers wel een degelijke cider kopen, in Nederland is dat wat moeilijker. Toch verdient de traditionele cider een plaats in ons zomerse drankassortiment. Het is immers een verfrissende drank die best koud geserveerd wordt en een laag alcoholpercentage heeft. Past goed bij veel gerechten, ook bbq en kaas. Vooral op warme zomervakantieavonden, wanneer we toch al geneigd zijn zo nu en dan eens wat te veel alcohol te nuttigen, biedt deze drank afwisseling, smaak en een iets of wat nuchtere gang naar het slaapvertrek.

Het is al een hele tijd uit maar ik was nog niet overgegaan tot de aanschaf ervan. En n u heb ik het eindelijk in mijn bezit. Een ontzettend mooi, praktisch en volledig naslagwerk. Alhoewel, volledig? Niet helemaal. Een beetje jammer dat de auteur, Frans M. de Jong niet stilstaat bij ontwikkelingen als Moleculair koken, texturas enz. Desalnietemin is het een schitterend naslagwerk en voorlopig kan ik het boek nog even niet opzij leggen, ik blijf er in kijken, opzoeken en lezen. In combinatie met Larousse Gastronomique en Harold MCGee's "Over Eten en Koken" heb je met dit boek wel een mooi volledige reeks naslagwerken. Ook de online voedingswaardetabel van dezelfde auteur is beslist de moeite waard.

Geroosterde aubergine met verse kaas Ingrediënten (voor 4 personen) 2 aubergines zout 3 eetlepels olijfolie 75 gram halfgedroogde tomaatjes 100 gram verse kaas vers gemalen zwarte peper Enkele blaadjes verse basilicum Bereiding De aubergines wassen en in de lengte in plakken snijden van 5 mm dikte. De plakken aubergine goed bestrooien met zout aan beide kanten en op een dubbele laag keukenpapier leggen. Na ongeveer 20 minuten de aubergine onder koud water afspoelen om het zout te verwijderen. Drogen met keukenpapier. De aubergineplakken aan beid zijden bestrijken met olijfolie. De gedroogd tomaten grof hakken. Basilicum in reepjes snijden. Een grillpan goed verhitten en hierop de aubergineplakken aan beide zijden roosteren. Bestrooien met vers gemalen peper en de gehakte tomaatjes. Bestrijken met verse kaas. Bestrooien met basilicum. Geef er rucola bij lichtjes aangemaakt met een dressing.

Geep, het was zeker al 35 jaar geleden dat ik hem gezien, bereid en gegeten heb. Je ziet deze vis immers nog nauwelijks. Ik weet nog wel dat ik het lekker vond, en dus besloot ik, toen mijn visboer hem in de toonbank had liggen mijn smaakherinnering op de proef te stellen. Ik kocht hem, maakte hem schoon, sneed hem in moten, haalde door de bloem met zout en peper en bakte hem in olie en boter. Het stelde mij in ieder geval niet teleur, maar wat me opviel was dat de smaak toch enigszins aan makreel doet denken. Een waarneming die ik niet in de hieronder geraadpleegde literatuur kon terugvinden. En dan nog de Goede Viswijzer , die ik de laatste tijd toch altijd raadpleeg. Die heeft in dit geval geen duidelijke aanwijzing, dus kan ik heb ik zonder gewetensbezwaren kunnen genieten. Winkler Prins Culinaire Encyclopedie: Geep (orphie), zoutwatervis met langgerekt lichaam en snavelvormige bek, waarvan de onderkaak onder de bovenkaak uitsteekt (doet daardoor wel iets aan snoek denken), De kleu...