Die fijne plakjes rode paprika zonder pel, net niet gaar en met licht geroosterde smaak. In veel recepten vind je het terug, en meestal staat er dan beschreven dat je de paprika met bijvoorbeeld een vleesvork boven de gasvlam moet houden of onder de ovengrill legt tot de hele pel zwart is, om hem dan vervolgens in plastic te laten zweten en nadien de pel er netjes af te halen. Verschillende keren heb ik deze technieken toegepast maar het resultaat was toch nooit precies wat ik wou: of de paprika had zolang onder de ovengrill gelegen om hem zwart te krijgen, dat die al gaar was of boven de gasvlam was die niet echt zwart te krijgen en liet de pel dan uiteindelijk ook niet mooi los.Op de site van Cheffen is te zien hoe het wel lukt boven een gasbrander, maar ja, zo'n pit heb ik niet in huis.Nu had ik al een bunzenbrander om mijn crème brûlée te maken, maar ik was nog nooit op het idee gekomen deze te gebruiken voor de paprika, tot ik een vodcast van die maffe Dr. Kiki bekeek. Sindsdien lukt het perfect, met de bunzenbrander. Maar wacht even, ik zou Dr. Kiki niet meteen nadoen. Voor je de hele keuken in de fik zet, zou ik om te beginnen al een hele paprika nemen die je aan de vleesvork prikt en de brander op een veilige plaats op de paprika richten zonder dat de vlam andere, misschien brandbare materialen kan raken.
Reacties