Zoals eerder gemeld, tijdens deze paasvakantie maak ik ruimschoots van de gelegenheid gebruik om me in de culinaire uitgaven van de laatste tijd te storten. Recent heb ik genoeg van deze uitgaven gekocht, maar er blijven altijd die twijfels over zou ik nu dit of dat boek kopen. Gaande langs boekhandels en bibliotheek blijft er nog net genoeg tijd over om te koken. Daarbij moet ik oppassen dat ik niet in de val trap waarvoor Nigella Lawson me in haar boek heeft gewaarschuwd:hobbelen van het ene nieuwe recept naar het andere, en dat was het dan.
Met grote verbazing blijf ik vaststellen hoeveel overbodige brol er uitgegeven wordt, ik vraag me af wie die ondingen koopt en wat ermee gebeurt. Deze brol is in te delen in twee categorieën, enerzijds kookboeken met recepten die nauwelijks de moeite waard zijn omdat huisblaadjes van supermarkten en producenten vaak meer en betere recepten uitgeven, voor niets. De tweede categorie valt onder de noemer culinaire - of gastropornografie waarin de bladzijden vooral gevuld worden met grote glanzende fullcolor foto's die kunstwerken op zich zijn en daarom bewondering opwekken maar ik vraag me af of de "lezer" zich realiseert dat het getoonde eigenlijk dient om gegeten te worden en of hij zich dan ook de vraag stelt dat het wel eetbaar is en daarbij ook nog smakelijk? Ik herinner me de tijd dat men bij het presenteren van gerechten de opmerking "het oog wil ook wat" plaatste. De opmerking "smaakt het ook nog een beetje" met de nadruk op het laatste woord zou voor veel van deze getoonde gerechten beter op zijn plaats zijn. Bovendien wordt er bij vele van deze uitgaven bedrog gepleegd omdat de inhoud van de receptuur nooit overeen kan komen met de foto die het recept moet suggereren.
Foto's in culinaire uitgaven moeten vooral functioneel zijn en de haalbaarheid van het recept tonen in plaats van pronkerig te zijn. Het wordt tijd om een onderscheid te maken tussen foodstyling enerzijds waarin voeding louter dient als kunstobject en anderzijds cultopkokinaire edities waarin voeding dient voor wat het bedoeld is, en ja, dan mag het oog ook best wel wat.
Eén van de grote tegenvallers op dit vlak was het boek "Feesten is gezond" van Frank Fol (de groentekok). Zijn boek bevat namelijk wel goede recepten en vooral mooie ideeën, jammer echter dat de foto's me zo ontmoedigden.
In de boekenlijst onderaan deze weblog vind je voorbeelden van uitgaven die wel een goed evenwicht hebben tussen waardevolle receptuur en inhoudelijke illustraties die het uiterst aangename van koken en voeding tonen.
Ook de Franstalige websites van Les Bonheurs de Sophie en Mets Aventures zijn prachtige voorbeelden van goed gebruik van culinaire fotografie en receptuur.
Reacties